آفت دهان زخمی دردناک و بسیار شایع است. این زخم بیشتر روی مخاط داخلی لب و لثه ایجاد می شود و شکل ظاهری آن به صورت زخمی با مرکز سفید یا زرد و حاشیه ی قرمز و ملتهب اطراف است.البته در ابتدای امر این زخم ها صرفا یک قرمزی هستند که حس سوزش ایجاد می کنند.در این مقاله قصد داریم به بیان علت و چگونگی تشخیص و درمان این زخم ها بپردازیم.
تبخال ضایعه ی دیگری است که احتمال آن زیاد است که با آفت اشتباه گرفته شود.از راه های افتراق این دو از هم می توان به موارد زیر اشاره کرد:تبخال در ابتدا به صورت یک تاول ظاهر می شود و در ادامه تبدیل به زخم می شود درحالی که معمولا آفت ابتدا تاولی شکل نیست.همچنین تبخال در بیرون از دهان و روی پوست ظاهر می شود .در حالی که آفت در سطح داخلی دهان و روی مخاط دهان ایجاد می شود.
تبخال به این خاطر که علت ویروسی دارد مسری است و می تواند به دیگر افراد منتقل شود اما آفت علت ویروسی ندارد و جنین خطری ندارد.
این زخم ها علل مختلفی دارند که شامل موارد زیر می شوند.
۱.آفت دهانی کوچک(مینور):
این آفت شایع ترین نوع آن می باشد و می تواند مخصوصا در هنگام غذا خوردن بسیار دردناک باشد.ظاهر آن معمولا کوچک، بیضی شکل با لبه های قرمز رنگ است و در عرض یک الی دو هفته خود به خود بهبود می یابد.
۲. آفت دهانی بزرگ(ماژور) :
این نوع شیوع کم تری دارد. مرز مشخصی دارد اما اگر بسیار بزرگ باشد لبه های آن نامنظم است.
۳. آفت دهانی شبه تبخال :
این نوع خیلی رایج نیست و بیشتر در افراد مسن بروز می یابد؛ ظاهر آن خوشه ای است.معمولا اثر زخم آن نمیماند وسریعا بهبود مییابد.
آفت معمولا خود به خود بهبود می یابد اما در بعضی موارد و بسته به وسعت ضایعه دندانپزشک ممکن است داروهای زیر را برای درمان آن تجویز کند.
بنزوکائین :نوعی داروی بی حسی است و برای رفع سوزش و درد این زخم ها تجویز می شود.
دهانشویه ی کلرهگزیدین
پماد کورتیکواستروئید : برای رفع التهاب این زخم ها استفاده می شود.
البته لازم به ذکر است که قبل از تهیه و استفاده از هرکدام از راه های درمانی مذکور حتما با دندانپزشک خود مشورت کنید.